Według wpisu w Krajowym Rejestrze Zabytków: „zespół dworski, XIX-XX w., nr rej. 537 z 8.05.1980: dwór drewniany, park”

Obiekt: drewniany

Historia:  W XVIII wieku wieś Podgórze była własnością biskupów płockich. W poł. XIX wieku wieś należała do Konstantego Małowieskiego. Dwór z ok. 1925 roku. zbudowany dla ostatniej przedwojennej właścicielki Marii Bogusławskiej*.

Styl architektoniczny: modelowy przykład tzw. stylu dworkowego; budowla drewniana na podmurówce z cegły, na planie prostokąta; pośrodku elewacji frontowej znajduje się szeroki, przyścienny portyk, złożony z dwóch par toskańskich kolumn podtrzymujących dach naczółkowy. Szeroki drewniany szczyt, oszalowany promieniście ułożonymi deskami (przypominający styl zakopiański). Wokół rozległy, zaniedbany park krajobrazowy; zachowana aleja dojazdowa.

Stan zachowania: Dwór w dobrym stanie, aczkolwiek wewnątrz wymaga generalnego remontu.

Własność: prywatna  

Aktualne zagospodarowanie: na cele mieszkalne

Bibliografia dotycząca obiektu:
- Jaroszewski T., Gierlach M., Po pałacach i dworach Mazowsza, t. III, Warszawa 1999.
- Libicki P., Libicki M., Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2009.
- Terpiłowski J., Sto dworów Mazowsza, Warszawa 2009.

* Sprostowanie od obecnej właścicielki dworu:  Ostatnią przedwojenną właścicielką majątku była Helena, a nie Maria, I voto Siwczyńska (nie Siewczyńska, jak podaje Spis ziemian), II voto Bogusławska, z domu Wierzbicka, siostra dziadka obecnej właścicielki. 

Zobacz inne dwory na stronie: